Een veganistisch eetpatroon | Themachat
Deze blog kwam eerder al eens online, maar plaatsen we in verband met een themachat nog een keer.
Op het moment dat ik mijn diëtiste vertelde dat ik graag wilde overstappen naar een plantaardig eetpatroon, wist ze even niet wat ze moest zeggen. Of eigenlijk wel, namelijk dat dat niet verstandig was in herstel van een eetstoornis. Snel daarna werd er geen nieuwe afspraak meer gemaakt; ik moest het zelf gaan doen.
Kort daarvoor had ik toestemming gekregen om vegetarisch te gaan eten, maar voor mijn gevoel kwam dat niet overeen met mijn waarden en normen. Waarom zou ik vlees en vis laten staan, maar wel nog eieren en kaas eten? Ik had inmiddels genoeg kennis om te weten dat ook daar dierenleed en milieuvervuiling achter schuilgaat. Ik kan me nog goed herinneren dat ik nadat ik toestemming had gekregen, meteen vanuit het gesprek naar de supermarkt ben gegaan. Ik kocht groenten, fruit, granen, peulvruchten en sojayoghurt. Ik kon het niet meer over mijn hart verkrijgen om dierlijke producten te eten, dus besloot ik alles wat ik thuis nog had staan op te maken of aan mijn moeder te geven, en vanaf die willekeurige dag in april over te stappen naar een veganistisch eetpatroon.
Fotografie: maddibazzocco
Na dat laatste gesprek met mijn diëtiste voelde ik me erg verloren en in de steek gelaten. Deze situatie gaf de eetstoornis ruimte, want hoe kon ik zelf mijn eetpatroon herstellen en daarmee ook nog aankomen in gewicht met dat monster in mijn hoofd? Mijn waarden en normen werden niet geaccepteerd. En ik raakte gefrustreerd, omdat ik op den duur niet meer wist hoe ik kon laten blijken dat dit echt mijn keuze was en niet die van mijn eetstoornis. Natuurlijk kan het voor sommigen niet verstandig zijn om in herstel over te gaan op een veganistisch eetpatroon, maar ik wist het zeker, ik moest het alleen nog bewijzen.
Als veganist ban je, net zoals bij een eetstoornis, verschillende producten uit je eetpatroon. Dit zijn niet alleen vlees en vis, zoals vegetariërs dat doen, maar ook andere dierlijke producten zoals melk, eieren, kaas en honing. Niet omdat je bang bent om aan te komen of omdat het zogenaamd gelabeld zou zijn als 'ongezond', maar omdat je niet wilt bijdragen aan dierenleed en de negatieve invloed ervan op het milieu en klimaat. En daarbij blijkt uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken dat het ook beter zou zijn voor je gezondheid. Voor mij was dit een win-win situatie.
Na het nemen van deze beslissing was ik voor heel even nóg meer met eten bezig, omdat ik het wel goed wilde doen en alle voedingsstoffen binnen wilde krijgen. Heel positief natuurlijk. En dat niet alleen; ik ging voor mezelf koken, had er plezier in, en mijn lichaam volgde. Ik maakte een afspraak bij een diëtiste die zich focust op plantaardig eten, en mijn bloedwaarden verbeterde, mijn energie kwam langzaam terug en ik kon mijn eetstoornis steeds verder naar de achtergrond schuiven. Uiteraard heeft niet alleen deze keuze daaraan bijgedragen, ook de juiste therapie droeg zijn steentje bij.
Deze situatie ligt inmiddels al ruim twee jaar achter me en ik begrijp de reactie van de diëtiste destijds wel; die maakte ze vanuit haar onderbuikgevoel en professie, misschien zelfs vanuit eerdere ervaringen. Daarnaast was er ook nog niet veel bekend over deze manier van eten. Uiteindelijk pakte de combinatie van het herstel van mijn eetstoornis en een veganistisch eetpatroon, met de juiste begeleiding, voor mij goed uit. Het is belangrijk om bij jezelf proberen na te gaan of deze twee echt los van elkaar staan of dat je de keuze voor een plantaardig eetpatroon maakt vanuit angst, bijvoorbeeld om aan te komen of om zogenaamde 'verboden' producten niet te hoeven eten. Daarin was mijn diëtiste erg voorzichtig en alert, waar ik haar alsnog dankbaar voor ben.
Mijn persoonlijke ervaring is echter dat het juist voor motivatie zorgde om weer (goed) te gaan eten, én was het de eerste stap in het luisteren naar mijn eigen gevoel en daarop durven vertrouwen. Iets wat een belangrijk aspect in mijn behandeling was. Die stap bracht me een stukje dichter bij de persoon die ik ben en leerde me dat koken en eten ook leuk en gezellig kan zijn.
♥
Herken jij thema's uit deze blog en zou jij hier ook over willen praten? Morgen, zaterdag 16 november, om 20:00 uur is er een themachat over dit onderwerp. Je bent van harte welkom ♥
Gerelateerde blogposts
Reacties
door goed voor anderen (dieren, de natuur, het milieu etc.) te kunnen zorgen, moet ik ook goed voor mijzelf zorgen omdat we het allemaal waard zijn en er mogen zijn
mijn normen en waarden en mijn gedrag staat nu in 1 lijn, wat ik belangrijk vind en waar ik voor sta, dat leef ik nu ook na
ik hoop dat andere mensen ook tot deze conclusie kunnen komen en een zo plantaardig mogelijke levensstijl er op na kunnen houden, zowel voor de dieren, als de natuur en het milieu en ook voor jezelf
Iedereen moet natuurlijk helemaal zelf weten wat hij of zij eet, maar om het doelbewuste zelfbeschadiging te noemen vind ik wat ver gaan. Als je goed en gevarieerd eet dan krijg je al je vitamines behalve B12. En als je dat elke dag bijslikt dan kan je een prima gezond leven leiden zonder dat je lichaam kapot gaat. Voor sommige mensen is het zelfs heel helpend voor hun lichaam omdat het niet goed reageert op bijvoorbeeld zuivel (mijn huid wordt veel beter als ik een tijd geen zuivel eet of drink bijvoorbeeld).
Kan wel ff wat minder.
Ik eet zelf niet plantaardig omdat ik denk dat het voor nu nog niet handig is om op te focussen. Maar ik denk wel het zeker niet ongezond is om plantaardig te eten. Zolang je maar de juiste keuzes maakt. Alleen dat is bij alle eetpatronen zo. :-)
Omdat je met een eetstoornis toch al tekort aan zink en andere stofjes hebt en door de eetstoornis zelf nog meer tekorten oploopt; een slechtere darmflora kan hebben, is het wel belangrijk om evenwichtig te eten en goed te luisteren naar je lichaam.
Dierenleed is natuurlijk erg maar lijkt me eerder reden om biologisch vlees te eten dan om die reden veganistisch te eten. Zou zeker zorgen voor wat aanvulling. En vlees kan helpen wat beter te aarden. Mensen met een eetstoornis hebben niet zelden te maken met een verloren tweelinghelft en zijn daardoor niet goed geaard en zijn overgevoelig voor andermans leed.
@Emma, is wat makkelijk gesteld, Juist mensen met een eetstoornis of andere verslaving kunnen wat extra's gebruiken. Als je bang bent voor vet, mis je de vetoplosbare vitamines. Functioneer een stuk beter met wat extra vitamine B. Bloedonderzoek zegt erg weinig over tekorten.
4 jaar geleden wou ik ook graag veganistisch gaan eten, maar door hoe intens mijn eetstoornis in die tijd was kon het niet. Niet omdat ik het zag als restrictief eten, maar juist omdat het me uitdaagde dingen te eten die ik absoluut nog niet durfde.
Zo at ik toen bijvoorbeeld heel veel kant en klare salades uit de winkel, omdat ik dan wist hoeveel kcal ik at. Of in restaurants waren er meestal geen veganistische salades, mijn eetstoornis kon dat niet aan! haha. Dan zou ik moeten kiezen voor een pasta of frietjes. Onmogelijk als salade een optie is!
2 jaar geleden heb ik de overstap kunnen maken en ik ben echt super blij en trots dat ik dat heb kunnen doen! :) Als er nu niks in het restaurant is dan neem ik gewoon lekker frietjes, een pastaatje of een vegaburger! Dat was een aantal jaar geleden nog ondenkbaar.
Voor mij was juist veganistisch eten een motivatie om door te zetten in mijn herstel met mijn eetstoornis.
Dank voor dit stukje . De dagen dat ik vegan eet gaat het het rustigst met mijn eten.
Ik ga op zoek naar hulp hierbij.
vrgr/
Annemarie
*zie huisregels